مقالات آرشیو خبر ها
آیا مانژوکیچ ارزش 19 میلیون یورو را داشت؟

آیا مانژوکیچ ارزش 19 میلیون یورو را داشت؟

یوونتوس فصل 2015-16 را با خط حمله ای کاملا تغییر شکل یافته آغاز کرد. کارلوس توز به خانه اش آرژانتین رفته بود تا دوران حرفه ایش را در باشگاه بچگی هایش بوکاجونیورز به پایان ببرد. فرناندو یورنته ذخیره ی آلوارو موراتا شده بود و با بازگشت به لالیگا و لباس سویا به دنبال بازی بیشتر بود.

 

حالا که فصل تمام شده است، تماشاگران می توانند قضاوت کنند که جایگزینان اینها چطور بوده اند ، احتمالا برای اینکه ثابت کنیم پائولو دیبالا حتی بیش از پولی که برایش پرداخت شده است به عنوان جانشین توز جواب داده نیاز به توضیح بیشتری نداریم، اما در مورد جانشین یورنته، ماریو مانژوکیچ چه می توان گفت؟

 

این ملی پوش تیم ملی کرواسی تابستان گذشته در ازای 19 میلیون یورو از اتلتیکو مادرید به یوونتوس پیوست. آیا ارزش این پول را داشت؟ مطمئنا جواب آن «بله» ـی بی قید و شرطی که در مورد دیبالا می توان گفت نیست، اما وقتی به کلیات کار او در این فصل نگاه کنید، می توانید ببیند که این مهاجم 29 ساله پولی که برایش خرج شد را زنده کرد.

 

مانژوکیچ هر جایی که بوده گل زده، او در دو فصلی که در بایرن بوده 39 بار در بوندسلیگا و لیگ قهرمانان اروپا گلزنی کرده است. فصل قبل او در مجموع 17 بار در لیگ و اروپا برای اتلتیکو مادرید گلزنی کرده است.

 

اگر صرفا به آمارش در این فصل نگاه کنید، به نظر می آید که او پسرفت داشته است. او تنها در لیگ 10 گل زد و در لیگ قهرمانان نیز تنها 2 گل به ثمر رساند و یک گل هم در بازی سوپرکاپ ایتالیا به نام خود ثبت کرد. او تا انتهای اکتبر در لیگ گل نزد و در بخشی از سال حدود 10 بازی پشت سر هم موفق به گلزنی نشد.

 

ضربه ی مانژوکیچ مقابل فیورنتینا پیروزی حیاتی را برای یوونتوس به ارمغان آورد اما ارزش این فصل مانژوکیچ در کمیت نیست بلکه در کیفیت است. در بین 13 گلی که او زد چندتایشان مهم ترین گل هایی است که یوونتوس توانسته در کل فصل به ثمر برساند.

 

 فریاد بغض آلود ماریو ، احتمالا شورانگیزترین خوشحالی این فصل یوونتوس بوده است ، او در اوج سرخوردگی و اضطراب به ما امید ارزانی داشت!

 

در ماه آگوست، او گره بازی را برابر لاتزیو در بازی سوپرکاپ ایتالیا به ثمر رساند، این اولین گلش در لباس یوونتوس بود و باعث شد بیانکونری فصلش را با جام آغاز کند. گل بعدی او، یک ماه بعد زده شد و نیرویی به بازو و اعتماد به نفسی به تیم تزریق کرد که به شدت مورد نیازشان بود. در اولین بازیشان در لیگ قهرمانان که از منچستر سیتی 1‐0 عقب بودند، مانژوکیچ ماهرانه پاس بلند پل پوگبا را به تور دروازه ی جو هارت چسباند و بازی را مساوی کرد و راه را برای گل کات دار و باورنکردنی موراتا که 11 دقیقه بعد به ثمر رسید باز کرد.

 

گل بعدی او در سری آ ، ‌در مصاف یووه برابر امپولی بود که بازی را مساوی کرد، در آن بازی لاجوردی ها غافلگیرانه پیش افتادند و در نهایت یوونتوس 3‐1 بازی را برد و به این ترتیب آنها روند پیروزی که از بازی قبل برابر تورینو آغاز شده بود را پی گرفتند و تا نوار بردی باورنکردنی بسازند که از شروع بدشان در فصل نجاتشان دهد.

 

فصل که پیش می رفت، ماریو راه افتاد. او توانست بر عفونت آرنجی که در ابتدا ماه ها او را دچار درد و رنج کرد غلبه کرد، او تقویم سال 2015 را با 5 گل و 1 پاس گل در 5 بازی آخرش به پایان رساند و دو بار به عنوان بهترین بازیکن زمین از نگاه هواسکورد شناخته شد.او همچنین از نگاه هواداران یووه بهترین بازیکن تیم در ماه نوامبر بود.

 

دقیقه ی ۸۰ بود ، موراتا بیرون از زمین منتظر بود به جای مانژوکیچ وارد زمین شود ، مانژو با یک تکل در وضعیتی نامتعادل توپ را به پوگبا رساند ، پاس زیبای پوگبا به دیبالا را تاتاروشانو برگرداند ، اما توپ سرگردان در محوطه را مانژو با یک ضربه ی استادانه به گل تبدیل کرد ، اگر یووه مساوی می کرد هرگز نیم فصل را به عنوان نایب قهرمان به پایان نمی برد  ، این گل اهمیتی کمتر از گل زازا به ناپولی نداشت.

 

نقطه ی اوج این دوره، بازی بسیار تعیین کننده شان برابر فیورنتینا بود. در حالی که یوونتوس منتظر بود تا فاصله اش را با ویولا کم کند و به جمع 4 تیم برتر جدول راه پیدا کند، گل مانژوکیچ یک مرده خوری تمام عیار بود و توپی سرگردان در محوطه را وارد دروازه کرد و تساوی 1‐1 را در دقیقه ی 80 به برد تبدیل کرد و در نهایت یوونتوس 3‐1 بازی را برد و در لحظه ای حیاتی توانست در جدول صعود کند.

 

بعد از اینکه مانژوکیچ از یک نوار گل نزدن در ابتدای سال 2016 رنج برد، توانست گل های بسیار مهمی در مشکلترین بازیهای یوونتوس در مقطع پایانی فصل به ثمر برساند، دو بازی خارج از خانه برابر میلان و فیورنتینا.

 

تا قبل از ضربه ی سرضرب و زیبای مانژوکیچ که با پای چپش هم زد ، توپ و میدان در اختیار فیورنتینا بود ، گل ماریو روی تک موقعیتی که در طول ۹۰ دقیقه حضورش در بازی به دست آورد ، احتمالا بعد از پنالتی که بوفون گرفت ، مهم ترین اتفاق بازی بود ، او یک بار هم پوگبا را در موقعیت تک به تک قرار داد که پل نتوانست استفاده کند.

 

به عبارتی از 13 گل او در طول فصل، 12تایش در نتیجه ی بازی تاثیر مستقیم داشته است، یعنی 92٪ ، 9 گل در لیگ چنین وضعیتی داشته و هیچ بازیکنی بیشتر از مانژو گل حیاتی نزده است، او به عبارتی در 27 امتیاز از 91 امتیاز ما نقش مستقیم داشت، حتی بیشتر از دیبالا.

 

به غیر از گل هایش، سخت کوشی مانژوکیچ به چشم می آمد. او به شکلی خستگی ناپذیر و فداکارانه به عقب برمی گشت تا در هنگام دفاع یووه رقبا را تحت فشار قرار دهد. تلاش او در نوک حمله معیاری ستایش نشده بود که به رکورد 974 دقیقه بسته مانده دروازه ی بوفون منجر شد.

 

 

نتیجه ی نظرسنجی سایت بلیچرریپورت، اکثریت موافقند که ماریو انتظارات را براورده کرده است.

 

شاید مانژوکیچ آماری به چشمگیری و لحظات تکنیکی به جذابیت زوجش در خط حمله نداشته باشد، اما کمک او بسیار حیاتی بود. آمار او شاید به اندازه ی چیزی که از یک مهاجم حدودا 20 میلیون یورویی توقع داریم نباشد، اما کلیت کارش فراتر از این آمار و اعداد است.

 

مانژوکیچ ثابت کرد که ارزش پولی که برایش پرداخت شده و نیاز لیاقت پیراهن یوونتوس را دارد و تیم هم تا وقتی که او در تورین هست از حضورش بهره خواهد برد.

 

از BleacherReport


«به اشتراک گذارید»
Google+ Twitter Facebook
نازنین راهبر
نازنین راهبر«نگارنده اخبار»
ارتباط با نگارنده: